kucugum

Aynı sokakta oturuyorduk. Her gün başka bir kızla gelirdi eve. Herkes

onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse gerçeği bilmezdi.
Kirli sakalları vardı. Kahverengi gözlü, kumraldı.
Hiç kimseyle
konuşmaz, sadece gelip geçerdi. Bir gün onunla yolda karşılaştık. Çok
güzel bir yüzü vardı. Bana baktı ve gülümsedi. Şaşırdım�! Ama yine de
onu sevmemeye çalıştım. Fakat o çok farklıydı. Gece boyu lambası
yanardı. Bazen uyumak yerine onun evini seyrederdim. Onu sevmediğim
halde onun her şeyi ile ilgilenirdim.
Bir gün yine kendimi onu gözetlerken buldum. O an anladım ki hep kendimi kandırmışım. Ben ona çoktan aşık olmuşum bile
Artık o eve gelmeden uyumaz oldum. Herkes onun kötü olduğunu söyleyince
onu savunuyordum. Geçen gün yine onu yolda gördüm. Bana göz kırptı.
Yanımdan geçerken onu çağırdım. Acelem var KÜÇÜĞÜM dedi bana. Eve
gidip saatlerce ağladım. Karar verdim. Ne olursa olsun ona onu
sevdiğimi söyleyecektim. Yolunu bekledim. Bir gün gelirken onu gördüm.
Peşine düştüm. Eve girdi. Biraz bekleyip kapıyı çaldım. Kapıyı açıp Ne
var KÜÇÜĞÜM? dedi.