DENİZ - GECE - VE - SEN

Uzun ve soluk soluğa kaldığım bir kaçış sonrası...

İşte uzanıyor yine karşımda deniz.

Salınıyor tüm edası ve güzelliğiyle...

Sallıyor, titretiyor baştan aşağı

bütün bedenimi tüm çekiciliğiyle.

Denizin gözleri ışıl, ışıl, çakmak, çakmak...

Deniz aşık olma sebebi.

Deniz deli, asi.

Şöyle bir baksan yüzeyi berrak, dupduru.

Ama derinlere indikçe,

kimsenin göremediği güzelliklerle dolu.

Daha da derinlere inmeye çalışma!

Sana vurgun kadar da öz benliğini savunucu.

Aah!..

Hele kokusu!

Gündüz güneş ışınlarının sahipsizliğine, gece yakamozların pırıltılarına sahip deniz...

Gündüz, güne düşmüş yarasalar gibi ne yapacağını bilemeyip, yalpalayan, gece kabına sığmayan.

Sonsuz bir gecedeyim..

Karanlığın tam ortasında...

Zaman, zaman düşündüren, zaman, zaman da öldüren ...

Gecedir insanı mutlu eden.

Gecedir insana acı veren.

Gece avucumun içinde soyunuyor tüm yaptırımlardan, günlük yaşamın kaygılarından uzak..

Gecedir insanı insan yapan..

İnsan ölecekse gece ölmeli.

İnsan sevecekse gece sevmeli..

Gece gizemli!!

Gece korkuyla sarar tüm hücrelerimi, bedenimi...

Gece gücüm, savaş sebebim...

Gece ilham kaynağım,dert ortağım...

Karşımda deniz..

Elimde içkim...

Yavaş, yavaş yudumluyorum.

Her yudum ayrı bir zevk veriyor.

Her yudum biraz daha rahatlatıyor.

Her yudum beni sana daha da yakınlaştırıyor.

Her yudumda duygular daha da karışıyor.

Bir yudum, "bir yudum daha" dedirtiyor.

İçki, yavaş, yavaş benliği sarıyor, yavaş, yavaş ısıtıyor,

kendine bağlıyor, yavaş, yavaş maskeleri indirtiyor...

Avucumda sımsıkı sarıldığım kadeh, korkunç karanlığın ortasında ayaktayım...

Aslında ben deniz, sen gece...

Karanlığın kollarında buluşuyoruz her gece sessizce.

Sevişiyoruz gizlice...

İşte bu benim bütün yaşam hikayem.

Bunlar benim temel taşlarım, yaşam hazlarım.

Deniz, içki ve gece beni ben yapan unsurlarım.